 |
| Berenin Odaya İlk Gelişi... |
Güzel kızım 14 Eylül de 18 ayını bitirdi. Doğduğu günü hatırlayınca, aynı duygusallığı dün gibi yaşıyorum; kaşlarını çatarak tedirgin tedirgin bakması gözlerimin önüne geliyor. Her yeni bir bebeğin doğum haberini almak bana Berenimin doğumunu hatırlatıyor. Arkadaşlarıma o gün Berenin doğumunu haber vermek amacıyla ' Dünyanın tadı kokusu değişti; artık benim kızım kokuyor hayat' diye mesaj atmıştım. O anda kendimi ifade edebilecek en iyi cümleler bunlar olmuştu.
14 Eylül dünyamın en güzel günü, en güzel kokusuyla tanıştığım gün. Hergün güzelleşen içine sinen bir koku... Minicik eller, ayaklar, puslu bakışlar, sana muhtaç küçücük bir melek. İyi ki geldin meleğim.. Canım oldu, düşüncem oldu, kaygım oldu, sevincime sevinç kattı, evime neşe kattı, bizi dünyanın en güzel sevgisiyle tanıştırdı. Kızımla çocukluğumuzu doya doya tekrar yaşamaya başladık; tekrar oyuncaklarla tanıştık, parkta oynamaya başladık, boyama yaptık, çocuk şarkılarını sever olduk, minik minik arkadaşlarımız oldu. Artık kızımızla büyüyoruz:)
Kızımız büyürken de bizi sürekli şaşırtıyor; ben merkezci dönemde olduğu için istekleri konusunda çok ısrarcı. Sabah evden çıkarken kendi giymek istediği kıyafetini seçiyor. Ben giydirmediğim zamanda omzuna koyup öyle geziyor; giydiğini düşünüyor.
Geçenlerde bir ayağına pembe botunu diğer ayağına siyah ayakkabısını giyip evden çıkmak istedi. Bana kalsa hiçbir sakıncası yok; öyle çıkabilir. Ama topluma uyum sağlaması düşüncesiyle izin vermedim; doğrumu yanlış mı yaptım hala bilmiyorum.
Dil gelişimi henüz çok ileri olmadığı için dil gelişimini desteklemek amacıyla sürekli görevler veriyorum. Babanı çağırır mısın, babandan su ister misin? gibi babasını benim isteklerimi aktarmasını istiyorum. O da kendi kelime dağarcığınca aktarıyor.
Ayakkabılarını kendisi giymeye çalışıyor, eve girdiğimizde montunu şapkasını çıkarıyor, vestiyere koyuyor.
Oturma odasının bir kösesini kızımın oyuncak köşesi olarak ayarladım. Ordan oynamamızı istediği bir şey olursa alıp getiriyor. Su isteğini beni mutfağa götürüp bardakları göstererek anlatıyor; ' Su mu istiyorsun' dediğimde 'hıı' diye kafasını sallıyor. Bardaktan kendisi içiyor. çatalı iyi kullanıyor ama kaşık henüz kullanamıyoruz. Merdiven çıkabiliyoruz, inme için henüz ben fırsat vermedim. salıncağına tek başına çıkıp oturabiliyor. bir şeye ulaşamayınca sandalyesini getirip üzerine çıkıp alıyor. Parmak oyunlarının hareketlerini tekrar ediyor. Şu anda aklıma gelenler genel olarak bunlar. Gönül daha neler neler de yapmak, yaptırmak istiyor. İnsallah zamanla olacak... Sağlıklı, huzurlu, hep birlikte, sevdiklerimizle nice 18 aylara, yıllara minik kızım...
